Το βιβλίο αυτό δεν απευθύνεται στα παιδιά και ίσως, στην πλειονότητα των μεγάλων. Οι ιστορίες που εξιστορεί γράφτηκαν σε πρώτο πρόσωπο γιατί δεν ήταν συνετό να γραφούν σε τρίτο.
Οι «Αφηγήσεις της Ανατολής» αναιρούν και ανατρέπουν πολλές βεβαιότητες της καθημερινότητας των ανθρώπων γεγονός που συχνά προκαλεί την καχυποψία ή ακόμα και την οργή του μέσου αναγνώστη απέναντι στον αφηγητή τους.
Για τον λόγο αυτόν μορφοποιήθηκαν και εντάχθηκαν μέσα σε λαϊκές, μυθικές και ενίοτε αληθινές (πραγματικές) αφηγήσεις, παλιό λογοτεχνικό τέχνασμα αφηγηματικής τέχνης και τεχνικής γραφής της Ανατολής και των Ελλήνων τραγωδών αργότερα, για να επιβιώσουν ανώδυνα και να μεταφέρουν τις αξίες τους, εκπληρώνοντας έτσι τον όποιο λογοτεχνικό και φιλοσοφικό σκοπό τους.